چرا منتقدان از iPadOS شکایت دارند در حالی که کاربران عاشق آن هستند؟

بعد از عرضه آیپد پرو جدید اپل، شاهد بحث‌های زیادی در مورد نقدهای این تبلت بودم که خلاصه آن این بود: اگر iPadOS به این بدی است، چرا بسیاری از هنرمندان فقط از همین استفاده می‌کنند؟

من هم مثل خیلی‌های دیگر بعد از اتمام تحریم اپل، نقد اولیه‌ای را منتشر کردم و در مجموع به این نتیجه رسیدیم که این دستگاه سخت‌افزاری فوق‌العاده زیبا و خوش‌ساختی است که قدرت زیادی در دل خود جای داده است. اما مطمئن نیستیم که بتوان از همه این قدرت استفاده کرد. تقریباً همه به iPadOS به عنوان دلیل اصلی این موضوع اشاره می‌کنند، زیرا به نظر می‌رسد این سیستم‌عامل تجربه کاربری را محدود می‌کند.

نظر جالبی را در reddit خواندم که بعد از انتشار نقدها حسابی توجهم را جلب کرد و همچنان در ذهنم باقی مانده است. این نظر بیان می‌کرد که هرگز شکاف بین منتقدان فناوری و کاربران واقعی به اندازه نقدهای آیپد مشهود نبوده است. این نظر می‌گفت که آن‌ها (که من هم جزو آن‌ها هستم) نمی‌فهمند و افراد خلاق واقعی سال‌هاست که با خوشحالی فقط از آیپد استفاده می‌کنند، در حالی که ما منتقدان مدت‌هاست که همین حرف‌ها را در مورد iPadOS تکرار می‌کنیم.

با توجه به این متن و پاسخ‌های مشابه به نظر می‌رسد نقدهای فناوری با کاربران واقعی آیپد همخوانی ندارند.

این موضوع باعث شد احساس کنم چیزی را از قلم انداخته‌ام یا شاید از آیپد به درستی استفاده نمی‌کنم. اما هر چه بیشتر با افراد دیگری که آیپد جدید داشتند صحبت کردم، بیشتر متوجه شدم که چیز دیگری در جریان است.

جرمی گری از وبسایت PetaPixel که از زمان عرضه از iPad جدید به طور گسترده استفاده کرده است، گفت که قصد دارد سعی کند فقط از یک iPad استفاده کند تا ببیند آیا امکان‌پذیر است. در همان روز اول، او در فتوشاپ به مشکلی برخورد کرد که نمی‌توانست اندازه تصویر را با استفاده از مقادیر پیکسل یا نسبت تصویر با ابزار برش به درستی تغییر دهد – این کار به سادگی امکان‌پذیر نبود. او در نهایت برای رسیدن به نتیجه دلخواه مجبور شد راه‌حل مسخره‌ای پیدا کند.

او کمی بعد به من گفت: «چرا نمی‌توانم روشنایی نمایشگر iPad را با مقدار لومینانس تنظیم کنم؟ چرا نمی‌توانم فضای رنگی آن را تغییر دهم؟» من پاسخی برای او نداشتم.

بیشتر بخوانید: متا ابزار سلفی هوش مصنوعی “Imagine Me” را معرفی کرد

سپس با پستی در reddit مواجه شدم که به طور کامل وضعیت را نشان می‌دهد:

اگر بخواهم کاری انجام دهم و نتوانم بفهمم که چگونه، این یک مزاحمت است. اما اگر کاری را بخواهم انجام دهم و اصلاً نتوان آن را انجام داد، این یک مشکل بزرگ است. همیشه مشخص نیست که در مورد iPadOS کدام است و به عنوان یک کاربر، احساس نمی‌کنم که هر بار باید خودم آن را بفهمم.

با این حال، فکر می‌کنم مشکل من – و مشکلی که افرادی مثل من با آن روبرو می‌شوند – این است که سعی می‌کنم از iPad مانند یک کامپیوتر استفاده کنم، در حالی که اینطور نیست و چنین هدفی ندارد. هر چقدر هم که تماشای موارد بالا عذاب‌آور باشد، یک کاربر iPad هرگز حتی به سراغ آن نمی‌رود.

تبلت‌گرایی زبان فناوری

سال گذشته خبرنامه‌ای خواندم که در آن استدلال می‌شد که افراد جوان‌تر – Gen Z – اغلب به دلیل بزرگ شدن در جهانی که اینترنت، رایانه‌ها و تلفن‌های هوشمند همیشه وجود داشته‌اند، به عنوان افراد فن‌آور توصیف می‌شوند. اما می‌توان بحث کرد که سواد دیجیتال آنها – “توانایی استفاده از فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات برای یافتن، ارزیابی، ایجاد و برقراری ارتباط اطلاعات، که نیازمند مهارت‌های شناختی و فنی است” – به “روانشناختی دیجیتال” ترجمه نمی‌شود، یعنی “داشتن مجموعه‌ای از مهارت‌ها و درک فناوری دیجیتال برای نه تنها استفاده از آن برای کارهای اولیه، بلکه همچنین برای تطبیق ابزارهای دیجیتال مختلف برای موقعیت‌های مختلف برای دستیابی به یک نتیجه مطلوب، مانند ایجاد اطلاعات و محتوای جدید.”

نسل Z به دلیل گذراندن زمان زیادی در آن محیط، در تبلت‌ها و تلفن‌های هوشمند بسیار توانمند است، اما به همین دلیل مهارت‌های آن‌ها با رایانه کم است. مطمئناً بر اساس این تز، مطالعات بیشتری باید انجام شود، اما اگر فقط از تبلت استفاده کنید و فقط چندین سال از تبلت استفاده کرده باشید، انجام کارهایی که نیاز دارید.

منبع: petapixel