اصول اساسی و چگونگی های طراحی محصول [راهنمای جامع] - ردی استودیو

طراح‌های محصول و تیم‌های آن‌ها وظیفه دارند مشکلات، نیاز‌ها و مسائل کاربری را در غالب طراحی یک محصول «خوب» حل کنند و البته در این راه حداکثر سود را به ذی‌نفع برسانند. آنها با دپارتمان‌های مختلف در شرکت در ارتباطتند، به طور مستقیم برای کاربر و به طور غیر مستقیم برای پایه‌هایی که کسب و کار بر روی آن استوار شده‌اند فعالیت می‌کنند.

به طور مثال، ذی‌نفع (Stakeholder) مشکلی را عنوان می‌کند. طراح محصول باید این مشکل را حل کند، او شروع به جمع‌آوری و مطالعه اطلاعات و داده‌ها از منابع مختلف می‌کند، داده‌های کمی و کیفی رفتار کاربران را مطالعه و تحلیل می‌کند، محصولات مشابه را از ابعاد مختلف بررسی می‌کند و نهایتا بر اساس هدف اصلی و بنیانی محصول شروع به طرح راه حل می‌کند.

در روند تولید یک محصول دیجیتال، فعالیت‌های مجزا و زیادی انجام می‌شوند که همه ما با اغلب آنها آشناییم. برخی از فعالیت‌ها و تخصص‌های لازم که عموما هرکدام که به عنوان مشاغل مجزا مطرح می شوند اینها هستند:

• طراحی تعامل و تجربه کاربری (Interaction and User Experience)
• طراحی بصری و گرافیک (Visual and Graphics)
• طراحی تصاویر متحرک و انیمیشن (Motion and animation)
• تحقیق درباره کاربر (User Research)
• آنالیز داده (Data Analysis)
• تدوین استراتژی کسب و کار

هر کدام از تخصص‌های بالا عنوان شغلی مجزایی با متخصصین و کارشناسان خود هستند. اما طراح محصول از نظر من فردیست که بتواند همه کارهای بالا را انجام دهد.

در نهایت به قول آقای اریکسون که طراح محصول در اسپاتی‌فای:

اگر به طراح محصول راه حل ارائه بدهند او می‌تواند ایرادات آن راه حل را بیابد. اگر به طراح محصول مشکل را ارائه بدهند او راه حل را پیدا خواهد کرد. درواقع طراح محصول مداوم درحال یافتن راه حل است تا اینکه صورت مسئله عوض شود.

چگونگی اولویت بندی فیچرها همیشه یک موضوع داغ برای تیم های محصول بوده است. حتی مدیران محصول با وسواس بیشتری برای اینکه کدام فیچر در نقشه راه محصول قرار گیرد عمل می کنند و همیشه این سوال مطرح است که چگونه با وجود فرصت های زیاد برای منابع محدود تصمیم گیری کنیم.

در این بخش سعی کردیم هفت راهکار محبوب برای اولویت بندی فیچرها را به صورت تیتروار خدمت شما ارائه می‌کنیم تا بعد ها در مورد هر یک از این موارد توضیحات کاملی خدمتتان ارائه کنیم:

• مدل ارزش در مقابل پیچیدگی (Value versus Complexity Quadrant)
• مدل نمره دهی وزنی (Weighted Scoring)
• مدل کانو (Kano Model)
• مدل خرید یک فیچر (Buy a Feature)
• مدل نمره دهی فرصت (Opportunity Scoring)
• مدل گروه بندی وابستگی ها (Affinity Grouping)
• مدل نقشه برداری داستان (Story Mapping)

اگر در حال توسعه یک محصول جدید و یا اینکه در حال حفظ و نگهداری از یک محصول باشید به کمک این 7 راهکار می توانید فیچرهایی که مد نظرتان هست را اولویت بندی کرده و به ترتیب پیاده سازی کنید. در طول این روند باید در نظر داشته باشید که مکالمات گروهی شما بیشتر از اینکه کدام روش را انتخاب می کنید در اولویت بندی فیچرها اهمیت دارد.