گروه پژوهشی برای ارزیابی این موضوع که چه مقدار از سطح زمین با پوشش گیاهی پوشانده شده است، از ویژگیهای گیاهان درحال رشد استفاده کردند: گیاهان سالم مقدار زیادی نور قرمز جذب میکنند و مقدار زیادی نور فروسرخ نزدیک بازتاب میدهند. دانشمندان میتوانند با استفاده از اندازهگیریهای ماهوارهای نور در این طول موجها تعیین کنند که آیا قطعهای از زمین با گیاهان درحال رشد پوشیده شده است یا خیر.
پژوهشگران دریافتند که مساحت دارای پوشش گیاهی در شبهجزیره جنوبگان، از کمتر از یک کیلومتر مربع در سال ۱۹۸۶ به حدود ۱۲ کیلومتر مربع در سال ۲۰۲۱ رسیده است. سرعت گسترش پوشش گیاهی در بازه زمانی ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۱ حدود ۳۳ درصد بیشتر از کل دوره چهار دههای مطالعه بود. توماس رولند، از نویسندگان مطالعه و دانشمند محیط زیست در دانشگاه اکستر بریتانیا میگوید: «این اعداد ما را شوکه کرد. سرعت تغییر در این محیط به شدت ایزوله و آسیبپذیر موجب نگرانی ما میشود.»
جاسمین لی، دانشمند حفاظت از محیط زیست بریتانیا، پژوهش را بسیار مهم میخواند و میگوید مطالعات دیگر شواهدی را یافتهاند که نشان میدهد پوشش گیاهی در این شبهجزیره در واکنش به تغییرات اقلیمی درحال تغییر است؛ اما مطالعهی جدید اولین پژوهشی است که رویکرد جامعی را در پیش گرفته تا کل منطقه را بررسی کند.
بازدیدهای گذشته نویسندگان از شبهجزیره جنوبگان، آنها را به این باور رساند که بیشتر پوشش گیاهی را خزهها تشکیل میدهند. رولاند میگوید: «وقتی خزهها چشماندازهایی را فرا میگیرند که قبلا پوشیده از یخ بوده است، با ایجاد لایهای از خاک زیستگاهی برای زندگی گیاهان دیگر فراهم میکنند. در اینجا پتانسیل عظیمی برای افزایش گونههای غیربومی و احتمالا مهاجم وجود دارد.»