چشم انسان به عنوان یکی از پیچیده‌ترین و توانمندترین «اختراعات» جهان شناخته می‌شود. چشم‌ها به ما قدرتی فوق‌العاده می‌دهند تا دنیای اطرافمان را ببینیم و در عکاسی، از آنچه می‌بینیم لذت ببریم.
دید ما محدودیت‌های کمتری نسبت به دوربین و لنزهایمان دارد. این تفاوت به این معنی است که باید یاد بگیرید دنیا را از دریچه‌ی دوربین ببینید. سوال این است که چگونه می‌توان مانند یک عکاس دید؟
در این مقاله به چند نکته اشاره می‌کنیم که به شما کمک می‌کند.
دیدن به سبک عکاس با در نظر گرفتن عمق میدان
عمق میدان کم می‌تواند عناصری در پس‌زمینه را محو کند و به عناصر پیش‌زمینه برجستگی بیشتری بدهد. چشمان سالم به طور طبیعی می‌توانند تمام چیزهای موجود در میدان دید را با وضوح کامل نشان دهند. دوربین‌ها و لنزها می‌توانند این کار را تا حدی انجام دهند، اما یادگیری نحوه‌ی دستکاری عمق میدان، به شما کمک می‌کند عکس‌های جذاب‌تری بگیرید.
بیشتر بخوانید: چگونه عکس‌های خوبی بگیریم
عمق میدان حاصل چند عامل است:
- دیافراگم: هرچه اندازه دیافراگم بزرگتر باشد، عمق میدان کمتر است.
- فاصله با سوژه: هرچه به سوژه نزدیکتر باشید، عمق میدان کمتر می‌شود.
- فاصله سوژه با پس‌زمینه: هرچه فاصله بین سوژه و پس‌زمینه بیشتر باشد، عمق میدان کمتر است.
- فاصله کانونی: هرچه فاصله کانونی بیشتر باشد، عمق میدان کمتر است.
- اندازه سنسور: سنسور بزرگتر، عمق میدان کمتری را ایجاد می‌کند.
چرا درک عمق میدان اهمیت دارد؟ عمق میدان می‌تواند ابزار خلاقانه‌ای باشد که شما را قادر می‌سازد تا عکس‌هایی جذاب‌تر بگیرید.
برای دیدن به سبک عکاس، چشم‌هایتان را برای دیدن جزئیات تمرین دهید
جزئیات کوچک می‌توانند تفاوت بزرگی در جذابیت عکس ایجاد کنند. یادگیری توجه به جزئیات یکی از مهم‌ترین مهارت‌هایی است که باید به عنوان یک عکاس کسب کنید. بسیاری از ما با عجله به صحنه‌ها نگاه می‌کنیم و عناصر کوچکی را که می‌توانند عکسی منحصربه‌فرد خلق کنند، نادیده می‌گیریم.
با دقت به اطرافتان نگاه کنید. به بافت برگ‌ها، انعکاس نور روی آب و الگوهای پیچیده در معماری توجه کنید. این جزئیات می‌توانند داستان‌های جالبی را بازگو کنند و به عکس‌هایتان عمق ببخشند.
در نظر گرفتن تن‌ها برای دیدن به سبک عکاس
در حالی که چشمان ما می‌توانند طیف گسترده‌ای از تن‌ها را تشخیص دهند، دوربین‌ها محدودیت‌هایی دارند. دوربین‌ها امروزه قوی‌تر از گذشته هستند اما همچنان نمی‌توانند همانند چشمان ما طیف وسیعی از نور و سایه را ثبت کنند. بنابراین، وقتی صحنه‌ای را عکاسی می‌کنید، باید محدودیت‌های دوربین را در نظر بگیرید.
مدیریت دامنه دینامیکی: اگر صحنه‌ای با کنتراست بالا عکاسی می‌کنید، ممکن است لازم باشد از فیلتر یا HDR استفاده کنید تا تصویر متوازن‌تری ایجاد کنید.
چشم‌هایتان محدودیت ندارند – اما لنز شما دارد
بزرگترین تفاوت بین چشم‌ها و لنز دوربین این است که چشم‌ها توسط قاب محدود نمی‌شوند. وقتی به یک صحنه نگاه می‌کنید، می‌توانید فراتر از محدوده تصویر را ببینید، اما دوربین چنین امکانی را ندارد. در نتیجه، باید یاد بگیرید که میدان دید خود را به اندازه میدان دید دوربین محدود کنید.
یادگیری دیدن به سبک یک عکاس به شما این امکان را می‌دهد که عکس‌هایی خلاقانه‌تر و تاثیرگذارتر بگیرید. برای رسیدن به این هدف، باید تمرین کنید.
منبع: +
