ابزار علمی پلاسما شامل چهار فنجان است که اطلاعات مربوط به مقدار پلاسما، ذرات باردار سیالی را که دراطراف وویجر ۲ جاری هستند و جهت این جریان، جمع‌آوری می‌کنند. سه فنجان رو به خورشید هستند و بر ذرات باردار باد خورشیدی درحین حرکت درون هلیوسفر، نظارت می‌کردند. چهارمین فنجان پشت به چهار نمونه‌ی دیگر قرار گرفته تا پلاسما را در میدان‌های مغناطیسی سیاره‌ای و فضای میان‌ستاره‌ای، شناسایی کند.
ابزار پلاسما در تشخیص کاهش مقدار ذرات باردار جریان‌یافته از خورشید بسیار مهم بود و در سال ۲۰۱۸ نشان داد که وویجر ۲ از مرز بین هلیوسفر و فضای میان‌ستاره‌ای گذر کرده است.
مقام‌های آزمایشگاه پیش‌رانش جت ناسا که بر ماموریت وویجر نظارت دارند، در بیانیه‌ای گفتند: «مهندسان ماموریت همواره تغییرات اعمال‌شده در عملیات فضاپیمای ۴۷ ساله را به دقت زیر نظر دارند تا مطمئن شوند که هیچ‌گونه اثرات ثانویه‌ی ناخواسته‌ای ایجاد نمی‌کنند. تیم تایید کرده که فرمان خاموش‌کردن بدون مشکل اجرا شده و کاوشگر به‌طور عادی درحال فعالیت است.»
ابزار پلاسما در سال ۲۰۱۸ نشان داد که وویجر ۲ از مرز بین هلیوسفر و فضای میان‌ستاره‌ای گذر کرده است
پس از آنکه وویجر ۲ از هلیوسفر خارج شد و محدوده‌ی تحت نفوذ باد خورشیدی را پشت سر گذاشت، سه فنجان رو به خورشید، جمع‌آوری پلاسما را متوقف کردند و همین امر، سودمندی ابزار پلاسما را محدود کرد. همچنین به دلیل جهت‌گیری وویجر ۲، داده‌هایی که در چند سال گذشته جمع‌آوری کرده است، بیش از پیش محدود شدند. تنها فنجان فعال فقط هر سه ماه یک‌بار که فضاپیما چرخشی ۳۶۰ درجه را روی محور خود انجام می‌دهد، داده‌های مفید ارائه می‌دهد. همین امر بر تصمیم‌گیری برای خاموش‌کردن ابزار پلاسما به‌منظور صرفه‌جویی در مصرف انرژی، تاثیر گذاشت.
در دهه‌ی ۱۹۸۰، پس از آنکه دو فضاپیما کاوش غول‌های گازی منظومه شمسی را به پایان رساندند، مهندسان چندین ابزار آن‌ها را خاموش کردند. این امر به هر دو کاوشگر قدرت اضافی بخشید و طول عمر آن‌ها را افزایش داد. چند سال پیش، دو فضاپیما تمام ابزارهای غیرضروری خود را نیز خاموش کردند. ابزار پلاسمای وویجر ۱ در سال ۱۹۸۰ دست از فعالیت برداشت و در سال ۲۰۰۷ به‌منظور ذخیره‌ی انرژی، خاموش شد.
درهمین‌حال، مهندسان ناسا از نزدیک وویجر ۲ را زیر نظر دارند تا بتوانند تصمیم بگیرند که چه زمانی ابزار علمی بعدی را خاموش کنند. آن‌ها با انجام این کار اطمینان حاصل می‌کنند که این کاوشگر میان‌ستاره‌ای بشر می‌تواند محدوده‌ی فراتر از منظومه شمسی را تا حد امکان کاوش کند.
