هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
جستجو
برای جستجو متن مورد نظر وارد کنید و Enter بزنید برای بستن Esc بزنید.
هنر حرف زدن با دهانی بسته
لباس انسان با صرف پوشش یک عامل بیرونی برای حفاظت از محدوده حریم خصوصی و ارزشهای نهاد اجتماعی، هنجارهای جامعه زیسته و باورهای او دارد.
لباس ورزشی کاروان المپیک علاوه بر داشتن موارد فوق یک امتیاز بیشتر نیز دارد، آنهم تابلویی بزرگ برای انتقال پیام بدون کلامی اضافه و دهانی بسته است.
حال چه کسی مسئول انتقال پیام با دهان بسته است؟ چه کسی پاسخگوی انحراف ذهن مخاطب است؟
در ادوار گوناگون بازیهای المپیک در دوره قبلی و دوره کنونی ۲۰۲۴ شاهد روایتهای مختلف برای لباس المپیک ایران هستیم که باعث نارضایتی و عدم جذابیت برای مخاطب ایرانی بوده است و همچنان نیز ادامه دارد.
عوامل زیادی در این طراحی لباس برای یک رویداد بزرگ دخیل هستند، آنهم رویداد ورزشی در تراز جهانی که المپیک فرانسه ویترین امروز آن است. وقتی یک لباس سفید رنگ با یک اتیکت کوچک سمت چپ سینه طراحی میکنیم حس مارک لباس را بیشتر دارد تا لباس طراحی فکر شده یا معناگرا. وقتی قرار است با دهان بسته هزاران حرف و معنا بر ذهن مخاطب انتقال دهیم باید بدانیم کدام عامل اولویت اول و کدام عامل مراحل بعدی را شامل میشود. صرف لباس پوشیدن هیچ نتیجه خوبی ندارد.
ما( ایران) بعنوان یک کشور تأثیر گذار در جهان از دوران کهن تا انقلاب اسلامی که استمرار مذهب شیعه علوی و اتصال و استمرار آن به فرهنگ ایرانی مسئول انتقال پیام و تبلیغ آن ایده پذیرفته شده در داخل به جهان و صدور این پیام بصورت تاثیر گذار هستیم. این وظیفه نهاد حقوقی برای افرادی است که وظیفه طراحی این لباس رu دارند و باید به جامعه هدف خود پاسخگو باشند. نه اینکه هر دوره از دوره بعد ضعیفتر عمل کنند و فرصت از دست برود.
شناخت جامعه، انتقال پیام جذاب و هدفمند، باور پذیری در چشم مخاطبان جهانی و ارسال اندیشه ایرانی و اسلامی یک نوع سیاست درست در قامت طراحی لباس است که چندین سال است نه دیده میشود نه جدی گرفته میشود.
ویترین جهانی مسابقات المپیک پاریس ۲۰۲۴ فرصتی عالی برای به رخ کشیدن این هنر ارتباطی برای جهان بوده و هست که شاهد رایزنی فرهنگی (برای ایران) باشیم. اما با این روش خروجی از دست رفت است متاسفانه.
شرح عکس: تفاوت دو لباس برای دو ملیت کشور ایران و کشور مغولستان
بیشتر بخوانید:
آیفون ۱۶ و هر آنچه که در کنفرانس اپل معرفی شد
فرصتی که میشد با طراحی لباس آن را ارائه داد در حالیکه اکنون(طراحی ۲۰۲۴ لباس اعزامی) اول حس جامعه محترم و پرتلاش پرستاران و پزشکان بیمارستان را انتقال میدهد و خالی از ایده جذابت است. اگر هرکدام قرار بود با این طرح لباسی که اکنون پوشیدند با لباس شخصی خود میآمدند حداقل میگفتیم لباس نداشتند و برنامهای مدون نبود نه اینکه لباس رسمی اینگونه در شان ملت بزرگ و ورزش دوست ایران نباشد و به مراتب از لباس شخصی هرکدام از ما پایین تر باشد.
نماد یوز ایرانی که چندی پیش طراحی شده بود و یا رنگ های شاد که از دل پرچم سه رنگ ایران و نماد ایرانی در لابهلای رنگهای سیاه و سفید آن حذف شده است. طرح کنونی سرد و خشک و کاملا غیر ورزشی ارائه شد که برای جامعه ورزشی در سطح المپیک اصلا مناسب نیست.
امروز دیگر طراحی عرصه تجربه شکست خورده برای مردم و رسانههای جهانی نیست.
زمان نتیجهگیری برای ایران عزیزمان است. ایرانی پر امید و قدرتمند.
ایران بزرگ امروز با جامعه جوان که توانستند تاثیرگذار باشد و ایده محور در سوالات امروز خود بابت این طرح لباس میپرسند: طراح این اثر ضعیف کیست و چه کسی پاسخگو هست؟
دادن فضا برای طراحی لباس بصورت فراخوان طراحی یا الگوگیری درست از فرهنگ ایرانی و اسلامی، کمترین کاری بود که میشد برای این رویداد انجام داد که انجام نشد و فرصت امروز را از دست دادیم متاسفانه.
به امید موفقیت برای کاروان اعزامی بازیهای المپیک و افتخار آفرینی برای ایران عزیزمان، میهن پر افتخار و سرافراز.
رضا هدایتی
کارشناس ارشد گرافیک
مدرس دانشگاه
دیدگاهتان را بنویسید!
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.