جستجو
برای جستجو متن مورد نظر وارد کنید و Enter بزنید برای بستن Esc بزنید.
با افزایش دما در سراسر کره زمین، فراوانی تابستانهای گرم مانند تابستانهای سال ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ بیشتر خواهد شد و طوفانهای شدید در برخی مناطق ممکن است به قطعی برق بیشتر منجر شود. بهمنظور آمادهشدن برای آیندهای حتی گرمتر، طراحان امروزی میتوانند از گذشته درس بگیرند.
سومریها در حدود شش هزار سال پیش در اقلیمی گرم و خشک که اکنون در جنوب عراق امروزی قرار دارد، زندگی میکردند. حتی در آن زمان، آنها تکنیکهایی برای مدیریت گرما داشتند.
باستانشناسانی که بقایای شهرهای بینالنهرین را مطالعه میکنند، توضیح میدهند که چگونه ساختمانهای سومریها دیوارهای ضخیم و پنجرههای کوچکی داشت که میتوانست مواجهه با گرما را به حداقل برساند و دمای داخل را پایین نگه دارد.
سومریها دیوارها و سقفهای بناهای خود را با موادی مانند خشت یا گل میساختند که میتوانند گرما را در طول روز جذب و در شب آن را آزاد کند. آنها همچنین ساختمانها را درست کنار هم میساختند و این امر تعداد دیوارهای درمعرض تابش شدید خورشید را کاهش میداد. حیاطهای کوچک، روشنایی و تهویه را تامین و خیابانهای باریک به داشتن سایه در طول روز کمک میکردند و به عابران امکان میدادند به راحتی در شهر رفت و آمد کنند.
مصریان باستان نیز از موادی استفاده میکردند که میتوانست از گرما جلوگیری کند. کاخها از سنگ ساخته میشدند و دارای حیاط بودند و در ساخت ساختمانهای مسکونی از خشت استفاده میشد.
بسیاری از مردم برای فرار از گرما رفتار کوچنشینی را در ساختمانهای خود در پیش میگرفتند: از آنجا که تراسهای پشتبام خنکتر بود، شبها از آنها بهعنوان محل خواب استفاده میکردند.
مصریان برای خنککردن ساختمانهای خود فناوری منحصربهفردی به نام «ملقف» را ابداع کردند که شامل دیوارهای بلند دارای دریچهای است که رو به بادهای غالب قرار میگیرند. دریچهها بهعنوان مجرایی برای گرفتن باد عمل میکنند و آن را به سمت پایین هدایت میکنند تا به خنککردن بنا کمک کنند. بادی که وارد میشود، جریان هوایی ایجاد میکند که به خروج گرما از دریچههای دیگر کمک میکند.
اصل ملقف را میتوان در مقیاس بزرگتر برای خنککردن فضاهای بزرگتر نیز استفاده کرد. این سیستم که در ایران به بادگیر معروف است، امروزه در ساختمانهای خاورمیانه و آسیای مرکزی استفاده میشود و بدون نیاز به تهویه مطبوع حتی در دورههای بسیار گرم سال، محیطی راحت فراهم میکند.
تمدنها در دیگر قارهها و زمانها، استراتژیهای مشابهی را برای زندگی در آبوهوای گرم و خشک درپیش گرفتند و راهحلهای منحصربهفرد خود را ابداع کردند.
مردمان پوئبلو که از بومیان آمریکایی ساکن در سرزمینهای جنوب غربی کنونی ایالات متحده بودند، پنجرههای کوچک و مصالحی مانند خشت و سنگ را بهکار میبردند و ساختمانهایی با دیوارهای مشترک طراحی میکردند تا میزان ورود گرما را به حداقل برسانند.
دیدگاهتان را بنویسید!
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.